Φυτοφάρμακα
Τα φυτοφάρμακα χρησιμοποιούνται για την προστασία των φυτών από επιθέσεις παθογόνων μικροοργανισμών, όπως βακτήρια, μύκητες και παράσιτα. Επίσης, ελέγχουν τα ζιζάνια και τα ενοχλητικά έντομα που μπορούν να προκαλέσουν ζημιά στις καλλιέργειες. Η χρήση τους επιτρέπει στους αγρότες να διατηρούν υψηλή παραγωγικότητα και ποιότητα στα αγροτικά προϊόντα.
Είναι σημαντικό να τηρούνται υψηλά πρότυπα ασφάλειας και να ακολουθούνται κατευθυντήριες γραμμές για τη σωστή χρήση και εφαρμογή των φυτοφαρμάκων. Επίσης, η έρευνα και η ανάπτυξη νέων, πιο ασφαλών και βιώσιμων εναλλακτικών λύσεων αποτελούν προτεραιότητα.
Τα φυτοφάρμακα διακρίνονται σε:
Εντομοκτόνα που χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση εντόμων που προσβάλουν τα φυτά με εφαρμογή είτε διαφυλλική είτε στο έδαφος.
Μυκητοκτόνα για την προστασία αλλά και την αντιμετώπιση ασθενειών στο φύλλωμα και στη ρίζα των φυτών.
Τα ζιζανιοκτόνα καταπολεμούν ανεπιθύμητα φυτά που αναπτύσσονται ανάμεσα στα καλλιεργήσιμα φυτά, ή σε χερσαίες εκτάσεις και χωρίζονται σε προσπαρτικά, προφυτρωτικά και μεταφυτρωτικά, ανάλογα με τον χρόνο εφαρμογής τους αλλά και σε καθολικά και εκλεκτικά ανάλογα με τα ζιζάνια που καταπολεμούν σε σχέση με τα ωφέλιμα φυτά.
Ξεχωριστές κατηγορίες αποτελούν τα κοχλιολειμακτόνα για την εξολόθρευση των σαλιγκαριών, τα ακαρεοκτόνα για την αντιμετώπιση ακάρεων και τα προνυμφοκτόνα που καταπολεμούν τα ωά και τις προνύμφες εντόμων.
Τα τελευταία χρόνια καταργούνται όλο και περισσότερα φυτοφάρμακα που καταστρέφουν την μέλισσα, προκαλούν σημαντική ζημιά στον υδροφόρο ορίζοντα, έχουν μεγάλη υπολειμματική διάρκεια στους βρώσιμους καρπούς και επιβαρύνουν την υγεία ανθρώπων και ζώων. Η ρύπανση του εδάφους, του νερού και του αέρα από τα χημικά αυτά μπορεί να επηρεάσει τη βιοποικιλότητα, να προκαλέσει τοξικολογικά προβλήματα σε άλλα είδη και να δημιουργήσει ανθεκτικότητα σε επιβλαβείς οργανισμούς.
Στο αντίποδα αυξάνετε η χρήση βιολογικών σκευασμάτων από εκχυλίσματα φυτών, αιθέρια έλαια και ωφέλιμους μικροοργανισμούς που είναι πολύ πιο φιλικά προς τον άνθρωπο και το περιβάλλον και αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τους εχθρούς και τις ασθένειες των φυτών.
Ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας είναι η εκπαίδευση των ψεκαστών σχετικά με τη σωστή χρήση των φυτοφαρμάκων, την αποφυγή υπερβολικών ποσοτήτων και τον σεβασμό των περιβαλλοντικών οδηγιών. Η προαγωγή της οικολογικής γεωργίας και η υιοθέτηση πρακτικών που σέβονται το περιβάλλον μπορεί να συμβάλει στη μείωση της εξάρτησης από τα χημικά φυτοφάρμακα.